I love India ... en ehm fashion tv!!

Hoi iedereen!

De laatste dagen in Singapore waren druk en gezellig. Zondag met Hayati, Ridzwan, Ramlee (die ik nog kende van mijn vorige bezoek) en haar Vlaamse vriendje Koen uit eten geweest. En maandag eerst gebrunched met Prash en daarna 's avonds Matthias gezien waarmee we begin Augustus 10 dagen hebben gereist in Maleisië. Het voelt toch wel als rijkdom om in een stad aan de andere kant van de wereld zo veel vrienden te hebben. Maar dinsdag 1 september was het dan toch echt zover .. India!!!!

Ik hou van India ... ja nu al!!!!! (of nu nog tenminste ;) ). De mensen, de geur, kleuren, het eten, het weer .. India is zo'n bijzonder land. En ik had het ontzettende geluk om 3 en 4 september in India te zijn, en dus het festival mee te maken ter ere van de god Ganesh. Dit festival duurt 10 dagen, maar vooral de laatste 2 dagen worden overal in de stad verschillende kleine processies gehouden. Hierbij word gedanst, enorme trommels bespeelt en wordt een groot beeld van de god Ganesh meegenomen.Al deze kleine parades komen samen in het centrum waardoor een enorme, trage, uitgerekte stoet ontstaat. De totale parade duurt een uur of 30 en het uiteindelijke doel is de rivier waar ze de beelden te water laten. 's middags waren we al even naar de stad geweest en hadden we al een voorproefje gehad. Maar vanaf 3 uur zou het echt druk worden volgens de eigenares van mijn apartement (Anjali). Niemand wou mee 's middags dus ging ik tegen ieders advies (veel te druk blabla) toch even een kijkje nemen terwijl het nog licht was. 's avonds zou ik met een duits meisje gaan, maar ik wou ook wat fotos maken in het daglicht. Net toen ik in het centrum aankwam begon het te regenen (een echte moesson bui), maar het feest ging gewoon door. Alhoewel ik de enige blanke was die ik heb gespot tussen duizenden Indiërs werd ik behalve wat gestaar en gefluit aardig met rust gelaten. Totdat 1 van de meisjes me overhaalde om mee te dansen in de stoet. In de regen heb ik vervolgens twee uur gedanst todat ik drijfnat was! Al snel had ik genoeg van de tienermeisjes die constant aandacht wouden, dus zorgde ik dat ik tussen mijn leeftijdsgenoten kwam te dansen .. tja ik kan ook niet helpen dat dat allemaal jongens waren :p. En ik moet zeggen dat ze zich perfect gedroegen, en ze gaven me de keurig de ruimte. Na me een tijdje vermaakt te hebben nam een jongen me uit de stoet en vertelde me dat "vrouwen dat eigenlijk niet deden", en dat het "niet veilig was" en dat ik toch beter weer bij de andere vrouwen kon gaan dansen. Ik moet eigenlijk het beeld dat ze toch al hebben van Westerse vrouwen niet bevestigen, maar ik kon een super gaaf feest in de regen toch niet aan me voorbij laten gaan??? En de vrouwen van mijn leeftijd dansen schijnbaar niet, dus waren het of de oudere vrouwen of de tieners. Vooral de meisjes zijn echter een stuk irritanter en handtastelijker dan alle mannen bij elkaar, ze zitten steeds aan je te trekken en aandacht te eisen dus hier had ik snel genoeg van.'s Avonds was het inderdaad niet veilig genoeg om te dansen, des te later het werd des te irritanter de mannen werden, en des te minder vrouwen er überhaupt op straat te zien zijn. Dit is wel jammer want ik had graag een nachtje gedanst. Pune is over het algemeen trouwens wel een zeer veilige stad, en ik woon in een wijk waar het tot laat nog veilig is om alleen over straat te lopen.
Inmiddels zijn Sanne en Karlijn ook aangekomen (5 sept) en hebben we ons helemaal gesettled in ons enorme maar vieze apartement. Het ruikt een beetje muf en we hebben een enkele (dode) kakkerlak gezien. Maar wel een mooie woonkamer, 3 slaapkamers met balkon, 2 badkamers en een keuken. Maandag 7 sept was het tijd voor het echte werk, onze introductie op het instituut waar we gaan werken. Na een lange dag van wachten, vreemde namen onthouden en rondleidingen kwamen we thuis ... gaat de deur niet open! Wij gebelt met onze huisbaas, slotenmaker erbij. En gelukkig konden we een uurtje later weer naar binnen. Toch fijn dat onze huisbaas zo dichtbij woont en altijd voor ons klaarstaat, we kregen zelfs een rondleiding door de buurt.
Ook heeft een vriend van hun ons meegenomen naar een modeshow .. alleen door wat problemen waren we er veel te laat! Dus show gemist, maar we kregen wel een tv-ploeg op ons afgestuurd. Wat we van de show vonden, ehmm ehmm, prachtig natuurlijk, stijlvol en ehmm echt Indiaas :s. En of we dan nog even allemaal in de camera wilden zeggen: "I love fashion tv!" Ach ja als we daar weer mensen blij mee maken.
Ik kan nog veel meer verhalen vertellen, over het eten, de mensen die we hebben ontmoet, de reisplannen die we hebben .. maar dan ben ik nog wel even bezig. Het enige was heel erg wennen is hier is het gebrek aan punctualiteit. Spreek je af kun je rustig een uur of soms zelfs twee wachten. Ook het regelen van internet koste een uurtje of twee. Hiervoor waren twee pasfoto's, een 3-delig politieregistratieformulier, kopie van paspoort en visum, foto's van de huisbaas, energierekening van de woning en nog een stuk of 10! handtekeningen nodig. En toen bleek het internet uiteindelijk zo sloom dat we het maar hebben gecancelt.:s Hopelijk vanaf half september wel internet in ons apartement.

Leuk om nog zoveel van iedereen te horen via MSN, e-mail, dit weblog en facebook, en dus hopelijk binnekort ook op ons eigen internet via skype :).

Liefs Yvette

Ik hoop dat het straks lukt om foto's te uploaden van het festival.