Zoveel te zien en te doen!

Lieve allemaal

De cliffhanger in mijn vorige weblog was natuurlijk het telefoontje van het ministery, zouden ze toestemming geven of niet? Ik heb nog bijna een week moeten wachten op deze reactie, eindconclusie: geen toestemming. Dus als brave burgers hebben we de vragenlijst aangepast en opnieuw opgestuurd, terwijl ik ondertussen gewoon verder ben gegaan met mijn oorspronkelijke vragenlijst afnemen. 10 van de 18 scholen waren immers al bezocht. De andere 8 heb ik tussen 24 maart en 6 april gedaan.
Die weken waren zowiezo erg druk en vol! 24 Maart ben ik naar Gostivar geweest om op twee scholen de vragenlijst af te nemen, omdat dit een etnisch Albanese regio is had ik deze keer niet Sinisha maar mijn collega Florim mee als vertaler. Ook mijn favoriete chauffeur Selman was mee, dit is altijd erg gezellig. Hij is de persoonlijke chauffeur van de 'head of mission' en de 'deputy head of mission', maar aangezien de OSCE momenteel geen 'head of mission' heeft is er genoeg tijd om mij het land rond te rijden. En Selman vindt het leuker om met mij op stap te gaan dan de hele dag in Skopje rond te rijden en te wachten.
Vrijdag 25 maart was het tijd voor de Nederlandse borrel, een kleine groep deze keer, maar de meeste mensen kende ik wel. Nieuw leren kennen heb ik Ivar, een Nederlandse stagaire bij de ambassade en zijn Macedonische vriendin Mila met wie ik het erg goed kan vinden.
Zaterdag 26 zou ik volgens de planning naar Kosovo, omdat hier ook een OSCE missie is moet ik toestemming vragen om hiernaar toe te reizen, dit had ik keurig geregeld en toen weer verzet naar een zaterdag later omdat ik een leuker aanbod kreeg. De Internationale rouwen vereniging (IWA) had een uitje georganiseerd naar Matka, een stuwmeer dicht bij Skopje. Tussen twee grote rotswanden ligt een smal en lang meer met prachtig groen water. We zijn hier met een boot richting een prachtige grot gegaan. In de grot was nog een meer en prachtige stalagtieten/mieten. Hierna in het zonnetje nog heerlijk gegeten en toen weer voldaan richting huis. Zondag was het minstens zo zomers en heb ik in het park gehangen, ijsjes gegeten, boek gelezen, gekletst met mensen en rondelopen. Maandag was het tijd voor school nr. 13 en nr. 14, dit keer in Tetovo, wederom Albanees gebied dus opnieuw met Florim en Selman op stap. Dit keer hebben we ook de tijd genomen voor toeristische attractisch: een prachtige beschilderde moskee en een Ottomaans gebouwencomplex. Vrijdag 1 April had ik vrij genomen omdat ik de nacht ervoor met Sinisha naar een studentenfeest ben geweest. Dit vond plaats aan de rand van de stad in een soort barak met veel muziek, en erg dronken mensen. Ivm 1 April is het de gewoonte om verkleed te gaan en zowel tijdens dat feest als de volgende dag in Skopje waren veel mensen (vooral kinderen) verkleed.
Zaterdag 2 April ben ik dan eindelijk 's ochtends met de bus richting Kosovo vertrokken, van te voren gewaarschuwd door Macedonische vrienden (:daar wonen namelijk allemaal moslims) en met leuke tips op zak van Albanese/buitenlande vrienden (:de mensen zijn daar echt super aardig en modern land). De hoofdstad van Kosovo- Pristina is een volledig andere stad als Skopje, ik heb me hier de hele dag supergoed vermaakt en ben veel vriendelijke mensen tegengekomen. Verstopt tussen smalle, bochtige weggetjes ligt een prachtig juweeltje verstopt: het ethnologisch muzeum. Het wordt gesponsord door de Nederlandse Ambassade en daarom werd ik als een bijzondere delegatie ontvangen en kreeg ik een CD met typische Kosovaarse muziek aangeboden.
Hierna begon een lange, drukke, leuke, volle week!
Maandag 4 April ben ik 's avonds met Mila naar een kunstexpositie geweest van een middelbare school, dit was verassend proffesioneel. Elke leerling krijgt aan het begin van het jaar de opdracht om een thema te bedenken en hier creatief uiting aan te geven. Ze krijgen elk een ruimte/lokaaltje ter beschikking om hun kunstwerken te laten zien. Voorbeelden van onderwerpen waren: emoties, muziek en vooroordelen.
Dinsdag en woensdag ben ik met Sinisha naar Oost- en Zuid-Macedonië geweest. Hier hebben we de laatste 4 scholen bezocht, de temperatuur had even een dipje maar toch hebben we erg veel plezier gehad. Donderdag ben ik opnieuw naar Tetovo gegaan, dit keer om voor de OSCE vragenlijsten af te nemen op de univeristeit. Vrijdag was het 8 April --> internationale Roma dag, 's avonds had de Roma organisatie Sumnal (waar ik mijn pilotstudy heb gedaan) een (kinder)voorstelling. Ook al was het in Macedonisch toch was het leuk om naar te kijken. Hier werden drie verhalen uit de wereldliteratuur uitgespeeld en afgewisseld met muziek en dans. Bijzonder is het dat de internationale gemeenschap zo klein is dat je steeds dezelfde mensen tegenkomt. Zo was Abby er, een meisje die ik tijdens een ladies brunch heb ontmoet en waren er mensen van Forum ZFD waar ik de workshop heb gedaan, met hen ben ik nog wezen eten en wat drinken. Omdat het laatste weekend van Ery aangebroken was zijn we zaterdag met de trein geweest en zondag wederom naar Matka, dit keer voor een potluck met een gezellige groep mensen. Als je verteld aan Macedoniers dat je met de trein wil, verklaren ze je voor gek. De trein is oud, gammel, langzaam, rijdt niet vaak, stopt steeds en heeft veel vertragingen. En juist daarom wilde ik het wel eens proberen, ook omdat het prachtige landschap van Macedonia zo goed te zien is. En natuurlijk ging alles mis, 's ochtend hadden we de laatste trein al gemist, dus de bus genomen, 's middags reden er geen treinen en de trein 's avonds had een uur vertraging dus reden we pas in het donker weg, geen mooie vergezichten. De komende weken nog maar een keer proberen dus :). Zondag hadden we een potluck bij een Nederlands gezin dat dichtbij Matka woont. Ze hebben een prachtig huis waar direct naast de rivier, je voelt je direct op vakantie als je erbinnen loopt. Een soort blokhut gevoel met een schattig balkonnetje en prachtig uitzicht op de rotsen en de rivier!
De foto's zijn zoals altijd te vinden online:
https://picasaweb.google.com/yvette.nijboer/Macedonie#
https://picasaweb.google.com/yvette.nijboer/Kosovo#

Groetjes Yvette