500+ ijssmaken en meer `cultuur`
Door: Yvette
Blijf op de hoogte en volg Yvette
14 Augustus 2010 | Venezuela, Mérida
Inmiddels weer genoeg gezien en gedaan, maar laat ik wat dingetjes vertellen over Venezuela.
Zo is er over het geld van Venezuela genoeg te vertellen, want minder dan een jaar geleden hebben ze 3 nullen van de munteenheid gehaalt. In plaats van 1500 betaal je nu dus 1.5. Dit is heel handig, alleen hebben ze besloten de oude munten ook te gebruiken. Dus ze hebben nu nieuwe munten van 10, 12.5 (logisch toch?), 25 en 50 cent. Maar ze hebben ook nog munten van 100 en 500. Maar echt ingewikkelt wordt het met de munten van 50. Want de nieuwe munt van 50 is 50 cent, maar de oude munt van 50 is 5 cent. De inflatie is ongeveer 30% per jaar, en dit is goed te merken in de winkels waar de prijzen steeds omhoog gaan. Zo is de prijs van internet vandaag ineens met 50% gestegen. Ook als ik geld heb gepint krijg ik elke keer meer voor mijn Euro.
Ik heb gemerkt dat Venezuelanen gek zijn op Oreo koekjes, (die van de draaien, likken, dippen reclame). Inmiddels heb ik een oreo-milkshake, oreo-cake, oreo-McFlurry en oreo-ijs gehad. Het oreo ijs hebben we gehaalt bij de ijssalon die in het guiness book of worldrecord staat omdat ze de meeste smaken ijs verkopen. Maar liefst 500+ in totaal. Ze verkopen ze niet allemaal tegelijkertijd want dat zou lastig worde4n natuurlijk. We hebben een aanal smaken geproeft, en sommige toch maar niet. De smaken die ik heb geprobeert zijn o.a. Coca-cola, rozen, oreo, sangria en ijs met biersmaak. Smaken die ik niet heb aangedurft zijn o.a. ham-kaas, vleessmaak, viagra ijs, choco-rijst, inktvis.
Afgelopen woensdag (4 aug.) gingen Matt en ik naar Abansa, nadat we maandag hadden overgeslagen omdat de bussen niet reden. Dinsdag middag hadden de duitse meisjes een poging gewaagd om te gaan, maar na 1.5 uur rondgereden te hebben terwijl het normaal 30 min duurt, besloten ze maar weer terug te gaan. Matt en ik hielden de route goed in de gaten, maar al snel zagen we een mooi geel lint gespannen en wat verkeersagenten, iedereen stapte uit en wij volgden maar. Met zn allen de berg aflopen zonder te weten hoe of wat. Komt ineens een bus achteruit de berg afrijden... heel bijzonder :p. Vervolgens komt onze bus gewoon naar beneden gereden... nog bijzonderder. Toen we uiteindelijk een bocht omliepen werd alles duidelijk, de halve berg was namelijk naar beneden gegleden en nu lag er dus `wat` zand en rotsen op de weg. Wij om de berg heen gelopen en een andere bus gepakt aan de andere kant. Dit kost niet alleen veel tijd maar je moet ook gewoon twee keer betalen, en niemand die klaagt! Aangekomen bij Abansa bleken twee van de kinderen weg te zijn en weer bij hun moeder te wonen, ik hoop dat er nu goed voor ze gezorgt wordt want die kinderen zitten er niet voor niets.
Donderdag gingen de drie Nederlanders: Ieke, Midas en ik canyoning. Hiervoor moesten we diezelfde route rijden, maar dat ging dus niet. Dit leverde een mooie alternative route op over zandpaadjes en door riviertjes om vervolgens de bergen op te rijden met een helling van zeker 50%, dit geeft een beetje het begin van de achtbaan gevoel. Die 4x4 auto kwam hierbij goed van pas! Na een korte wandeltocht over smalle glibberige paadjes kwamen we aan bij de rivier. Hier onze wetsuit en klimgordel aangetrokken en toen kon het avontuur beginnen. Niet alleen waden door het ijskoude snelstromende water omgeven door een tropische jungle, maar ook springen vanaf rotsen, klimmen langs de rivier- met en zonder touw- en dan als hoogtepunt 3x abseilen vanaf een waterval. De eerste waterval was een meter of 6, maar het abseilen ging er middendoor dus je moest je hoofd naar beneden houden anders zou je nek door de kracht van het water naar achter slaan. De tweede was naast\tegen een iets hogere waterval en de derde waterval was maar liefst 35 meter hoog! Door al het water zijn de rotsen glibberig en dat maakt het niet makkelijk, maar wel super gaaf!
Ons hostel ligt aan een groot plein vol kraampjes met souvenir troep, vooral voor Venezuelaanse toeristen want buitenlanders zijn relatief zeldzaam. Het plein is schijnbaar ook de lokale hangplek. Dit betekend dat er regelmatig (ook nu) tientallen auto´s staan die allemaal een geluidsinstallatie in de auto hebben en die zo hard mogelijk aanzetten. Het gevolg is dat wij onszelf binnen niet verstaanbaar kunnen maken en dat elke 30 seconden er door de bas en trillingen een autoalarm staat te loeien. Zondag waren Christina en ik alleen in de posada omdat de rest aan het raften was. We besloten dus het balkon op te stappen toen het geluid van buiten te erg werd, dit hielp niet ... integendeel wij werden door zo`n 50 Venezulanen aangestaard, ze gingen zelfs zwaaien en fluiten. Genoeg te doen, zien en te beleven hier! Ohh en natuurlijk ben ik nog steeds hard bezig Spaans te leren, ik merk elke dag vooruitgang maar soms gaat het me niet snel genoeg. Dus dit weekend weer hard aan de studie! Morgen gaan we proberen met het openbaar vervoer naar wat heetwaterbronnen te komen en vorig weekend zijn we met mijn Spaanse docent naar een prachtige waterval geweest. Die was volgens hun 2 uur rijden, maar uiteindelijk duurde de reis heen en terug zo`n 7 uur. Precies een week geleden waren er in onze posada 7 meiden en 1 jongen.. nu is het 3 meiden en 6 jongens. We hebben een leuke gezellige groep en gisternacht hebben we zoals de laatste dagen normaal is tot diep in de nacht gekletst, gelachen en een spel gespeelt waar we nogal verslaafd aan zijn inmiddel. Volgens wikipedia heet het Weerwolven van Wakkerdam, we moeten het wel in de slaapzaal spelen want anders word de familie die er ook woont heel boos :|. Nog een weekje te gaan en dan ga ik al weer naar huis!
Jammer want Venezuela heeft nog genoeg moois te bieden! Ook jammer dat het land zo negatiefe naam heeft want het heeft zoveel te bieden!
Veel liefs vanuit Mèrida,
Yvette
Zo is er over het geld van Venezuela genoeg te vertellen, want minder dan een jaar geleden hebben ze 3 nullen van de munteenheid gehaalt. In plaats van 1500 betaal je nu dus 1.5. Dit is heel handig, alleen hebben ze besloten de oude munten ook te gebruiken. Dus ze hebben nu nieuwe munten van 10, 12.5 (logisch toch?), 25 en 50 cent. Maar ze hebben ook nog munten van 100 en 500. Maar echt ingewikkelt wordt het met de munten van 50. Want de nieuwe munt van 50 is 50 cent, maar de oude munt van 50 is 5 cent. De inflatie is ongeveer 30% per jaar, en dit is goed te merken in de winkels waar de prijzen steeds omhoog gaan. Zo is de prijs van internet vandaag ineens met 50% gestegen. Ook als ik geld heb gepint krijg ik elke keer meer voor mijn Euro.
Ik heb gemerkt dat Venezuelanen gek zijn op Oreo koekjes, (die van de draaien, likken, dippen reclame). Inmiddels heb ik een oreo-milkshake, oreo-cake, oreo-McFlurry en oreo-ijs gehad. Het oreo ijs hebben we gehaalt bij de ijssalon die in het guiness book of worldrecord staat omdat ze de meeste smaken ijs verkopen. Maar liefst 500+ in totaal. Ze verkopen ze niet allemaal tegelijkertijd want dat zou lastig worde4n natuurlijk. We hebben een aanal smaken geproeft, en sommige toch maar niet. De smaken die ik heb geprobeert zijn o.a. Coca-cola, rozen, oreo, sangria en ijs met biersmaak. Smaken die ik niet heb aangedurft zijn o.a. ham-kaas, vleessmaak, viagra ijs, choco-rijst, inktvis.
Afgelopen woensdag (4 aug.) gingen Matt en ik naar Abansa, nadat we maandag hadden overgeslagen omdat de bussen niet reden. Dinsdag middag hadden de duitse meisjes een poging gewaagd om te gaan, maar na 1.5 uur rondgereden te hebben terwijl het normaal 30 min duurt, besloten ze maar weer terug te gaan. Matt en ik hielden de route goed in de gaten, maar al snel zagen we een mooi geel lint gespannen en wat verkeersagenten, iedereen stapte uit en wij volgden maar. Met zn allen de berg aflopen zonder te weten hoe of wat. Komt ineens een bus achteruit de berg afrijden... heel bijzonder :p. Vervolgens komt onze bus gewoon naar beneden gereden... nog bijzonderder. Toen we uiteindelijk een bocht omliepen werd alles duidelijk, de halve berg was namelijk naar beneden gegleden en nu lag er dus `wat` zand en rotsen op de weg. Wij om de berg heen gelopen en een andere bus gepakt aan de andere kant. Dit kost niet alleen veel tijd maar je moet ook gewoon twee keer betalen, en niemand die klaagt! Aangekomen bij Abansa bleken twee van de kinderen weg te zijn en weer bij hun moeder te wonen, ik hoop dat er nu goed voor ze gezorgt wordt want die kinderen zitten er niet voor niets.
Donderdag gingen de drie Nederlanders: Ieke, Midas en ik canyoning. Hiervoor moesten we diezelfde route rijden, maar dat ging dus niet. Dit leverde een mooie alternative route op over zandpaadjes en door riviertjes om vervolgens de bergen op te rijden met een helling van zeker 50%, dit geeft een beetje het begin van de achtbaan gevoel. Die 4x4 auto kwam hierbij goed van pas! Na een korte wandeltocht over smalle glibberige paadjes kwamen we aan bij de rivier. Hier onze wetsuit en klimgordel aangetrokken en toen kon het avontuur beginnen. Niet alleen waden door het ijskoude snelstromende water omgeven door een tropische jungle, maar ook springen vanaf rotsen, klimmen langs de rivier- met en zonder touw- en dan als hoogtepunt 3x abseilen vanaf een waterval. De eerste waterval was een meter of 6, maar het abseilen ging er middendoor dus je moest je hoofd naar beneden houden anders zou je nek door de kracht van het water naar achter slaan. De tweede was naast\tegen een iets hogere waterval en de derde waterval was maar liefst 35 meter hoog! Door al het water zijn de rotsen glibberig en dat maakt het niet makkelijk, maar wel super gaaf!
Ons hostel ligt aan een groot plein vol kraampjes met souvenir troep, vooral voor Venezuelaanse toeristen want buitenlanders zijn relatief zeldzaam. Het plein is schijnbaar ook de lokale hangplek. Dit betekend dat er regelmatig (ook nu) tientallen auto´s staan die allemaal een geluidsinstallatie in de auto hebben en die zo hard mogelijk aanzetten. Het gevolg is dat wij onszelf binnen niet verstaanbaar kunnen maken en dat elke 30 seconden er door de bas en trillingen een autoalarm staat te loeien. Zondag waren Christina en ik alleen in de posada omdat de rest aan het raften was. We besloten dus het balkon op te stappen toen het geluid van buiten te erg werd, dit hielp niet ... integendeel wij werden door zo`n 50 Venezulanen aangestaard, ze gingen zelfs zwaaien en fluiten. Genoeg te doen, zien en te beleven hier! Ohh en natuurlijk ben ik nog steeds hard bezig Spaans te leren, ik merk elke dag vooruitgang maar soms gaat het me niet snel genoeg. Dus dit weekend weer hard aan de studie! Morgen gaan we proberen met het openbaar vervoer naar wat heetwaterbronnen te komen en vorig weekend zijn we met mijn Spaanse docent naar een prachtige waterval geweest. Die was volgens hun 2 uur rijden, maar uiteindelijk duurde de reis heen en terug zo`n 7 uur. Precies een week geleden waren er in onze posada 7 meiden en 1 jongen.. nu is het 3 meiden en 6 jongens. We hebben een leuke gezellige groep en gisternacht hebben we zoals de laatste dagen normaal is tot diep in de nacht gekletst, gelachen en een spel gespeelt waar we nogal verslaafd aan zijn inmiddel. Volgens wikipedia heet het Weerwolven van Wakkerdam, we moeten het wel in de slaapzaal spelen want anders word de familie die er ook woont heel boos :|. Nog een weekje te gaan en dan ga ik al weer naar huis!
Jammer want Venezuela heeft nog genoeg moois te bieden! Ook jammer dat het land zo negatiefe naam heeft want het heeft zoveel te bieden!
Veel liefs vanuit Mèrida,
Yvette
-
15 Augustus 2010 - 03:02
Marlies:
Heyz Yvette!!
Wat een super gave avonturen weer!!:D Genoeg te zien en te doen daar dus;) Ook tof dat je zoveel Spaanse lessen hebt, studeerse! Ben je ook nog druk met t vrijwilligerswerk? Hoe bevalt/gaat dat?
Liefs, Marlies -
15 Augustus 2010 - 10:14
Aliejenne:
Hoihoi,
Leuk om weer wat van je te lezen, je beleeft veel. En wat leuk dat jullie weervolven spelen, een erg verslavend spel idd. In Oekraine hebben we het ook gespeeld, dus herkenbaar wat je schrijft.
Tot snel, liefs Aj -
15 Augustus 2010 - 10:20
Marian:
Ha Yvette,
Dat klinkt weer leuk, het abseilen klinkt mij wat eng in de oren!
Succes daar de laatste week, ook met het afscheid nemen van lieve mensen die je daar hebt ontmoet!
Marian -
15 Augustus 2010 - 11:02
Annet:
Wat klinkt het allemaal weer leuk, Yvette! :D
Geniet van je laatste weekje!
Liefs, Annet -
15 Augustus 2010 - 11:02
Annet:
Wat klinkt het allemaal weer leuk, Yvette! :D
Geniet van je laatste weekje!
Liefs, Annet -
15 Augustus 2010 - 11:02
Annet:
Wat klinkt het allemaal weer leuk, Yvette! :D
Geniet van je laatste weekje!
Liefs, Annet -
23 Augustus 2010 - 09:30
Mariët:
Wat weer een belevenissen.. je zult wel geen zin hebben weer naar huis te gaan en dat avontuurlijke leven achter je te laten! En.. wat voor reis staat er nu op de planning? ;) Jij hartstikke bedankt voor je reistips!! Ik heb nog niet gereageerd vanwege mijn vakantie! Groetjes! -
24 Augustus 2010 - 07:50
Inder:
Sorry girl for me to understand ur blog.. i need to learn Dutch 1st ..lolz...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
